Zapraszamy na nasz profil!
Edukacja matematyczna w przedszkolu
Już w okresie przedszkolnym obserwuje się ciekawość dziecka podczas kształtowania wiedzy matematycznej. Wprowadzanie pojęć matematycznych u dzieci w wieku przedszkolnym organizujemy, wykorzystując do tego zabawę i różnorodne zajęcia, z wykorzystaniem odpowiednich metod pracy i dobranych pomocy dydaktycznych. Wszystkie te działania powinny odbywać się przy każdej nadarzającej się okazji z wykorzystaniem sytuacji dnia codziennego. Nauczyciel przedszkola nie uczy przy pomocy słów, poprzez wyjaśnianie i tłumaczenie. Najważniejsze w edukacji matematycznej są osobiste doświadczenia dziecka i jego aktywność. Podstawową formą tej aktywności jest zabawa. To ona tworzy pojęcia i doskonali umiejętności.
Edukacja matematyczna w przedszkolu powinna być skierowana na wyrobienie u dzieci odpowiednich kompetencji intelektualnych, zanim rozpoczną systematyczną naukę w szkole. W związku z tymi założeniami, do celów przedszkolnej edukacji matematycznej można zaliczyć:
- wyposażenie dzieci w określony zasób wiadomości i umiejętności matematycznych,
- organizowanie dzieciom doświadczeń w zakresie klasyfikacji, ustalenia stałości,
- tworzenie w umyśle dziecka głównych aspektów liczby naturalnej,
- kształtowanie intuicji, mierzenia i miary,
- wdrażanie dzieci do pokonywania trudności zawartych w zadaniach wymagających wysiłku intelektualnego,
- doskonalenie analitycznego spostrzegania oraz rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo–ruchowej.
Zgodnie z podstawą programową wychowania przedszkolnego dziecko, które kończy przedszkole i rozpoczyna naukę w szkole podstawowej powinno w zakresie edukacji matematycznej:
- klasyfikować przedmioty według: wielkości, kształtu, koloru, przeznaczenia, układać przedmioty w grupy, szeregi, rytmy, odtwarzać układy przedmiotów i tworzyć własne, nadając im znaczenie, rozróżniać podstawowe figury geometryczne (koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt);
- eksperymentować, szacować, przewidywać, dokonywać pomiaru długości przedmiotów, wykorzystując np. dłoń, stopę, but;
- określać kierunki i ustalać położenie przedmiotów w stosunku do własnej osoby, a także w stosunku do innych przedmiotów, rozróżniać stronę lewą i prawą;
- przeliczać elementy zbiorów w czasie zabawy, prac porządkowych, ćwiczeń i wykonywania innych czynności, posługiwać się liczebnikami głównymi i porządkowymi, rozpoznawać cyfry oznaczające liczby od 0 do 10, eksperymentować z tworzeniem kolejnych liczb, wykonywać dodawanie i odejmowanie w sytuacji użytkowej, liczyć obiekty, odróżniać liczenie błędne od poprawnego;
- posługiwać się w zabawie i w trakcie wykonywania innych czynności pojęciami dotyczącymi następstwa czasu np. wczoraj, dzisiaj, jutro, rano, wieczorem, w tym nazwami pór roku, nazwami dni tygodnia i miesięcy;
- rozpoznawać modele monet i banknotów o niskich nominałach, porządkować je, rozumieć, do czego służą pieniądze w gospodarstwie domowym.
W obszarze edukacji matematycznej dzieci przedszkolne poznają przedmioty, a w szczególności określenia słowne ich charakterystycznych cech jakościowych takich jak: wielkość (mały, duży, średni, gruby, cienki, wysoki, niski, cienki, najcieńszy, taki sam), ciężar (ciężki, lekki, cięższy, lżejszy, taki sam), pojemność, kształt, długość (długi, dłuższy, najdłuższy, krótki, krótszy, najkrótszy), szerokość (szeroki, szerszy, najszerszy) i wysokość (wysoki, wyższy, najwyższy, niski, niższy, najniższy, taki sam).
Drugim ważnym obszarem edukacji matematycznej w przedszkolu jest przestrzeń, zajmowana przez przedmioty. Dotyczy to położenia przedmiotów względem innych przedmiotów oraz kierunku przemieszczania się przedmiotów w tej przestrzeni. Dzięki temu dziecko uczy się określeń takich jak: na, pod, przed, za, poza, obok, na lewo, na prawo, naprzeciw, wewnątrz, na brzegu, na zewnątrz. W toku zajęć dziecko uczy się też terminów: w prawo, w lewo, w przód, w tył, do góry, na dół, przed siebie, za siebie, w bok, na wprost.
Kolejnymi istotnymi treściami jest pojęcie czasu. Dziecko poznaje wyrażenia: długo – dłużej, teraz – przedtem, najpierw, potem, krótko – krócej, rano, wieczór, południe, noc, dzisiaj, wczoraj, jutro. W trakcie zabaw dziecko uczy się pór roku, dni tygodnia, nazw miesięcy. Określa również czas trwania różnych czynności poprzez śledzenie wskazówek zegara (stąd – dotąd) np. podczas zabawy, jedzenia, ubierania się.
Zabawy i ćwiczenia orientacyjne są z kolei podstawą do nauki geometrii. Dzieci zapoznają się z podstawowymi figurami geometrycznymi zarówno płaskimi jak i przestrzennymi (koło, kula, kwadrat, prostokąt, trójkąt, sześcian). Układają z nich różne kom-pozycje geometryczne oraz rozpoznają je w otoczeniu i nazywają.
W miarę zdobywania nowych doświadczeń dzieci wyodrębniają zbiory i podzbiory. Klasyfikują i segregują przedmioty i figury geometryczne według różnych cech. Określają, które przedmioty spełniają jakieś dwie cechy, co jest przygotowaniem do pojęcia części wspólnej zbioru.
Następnym etapem edukacji matematycznej w przedszkolu jest kształtowanie pojęcia liczby elementów zbioru, oceniając liczebność „na oko”.
Efektywność edukacji matematycznej u dzieci w dużej mierze zależy od właściwego dopasowania treści kształcenia do ich możliwości rozwojowych. Bardzo dużo zależy też od korzystnego dostosowania treści do tego, co dzieci już potrafią.
Nauczyciel w przedszkolu powinien przestrzegać zasad, które są niezbędne w edukacji matematycznej małego dziecka:
- treści atrakcyjne dla dziecka nie mogą w żadnym wypadku przesłonić zagadnień z matematyki,
- treści matematyczne należy łączyć z innymi w sposób naturalny tylko wtedy, kiedy to jest możliwe,
- edukacja matematyczna musi być prowadzona systematycznie,
- przy wprowadzaniu nowych, abstrakcyjnych pojęć należy przestrzegać zasad stopniowania trudności.
W pracy nad kształtowaniem pojęć matematycznych u dzieci w wieku przedszkolnym należy stosować przede wszystkim metody czynne, ale także słowne i oglądowe. Aby uatrakcyjnić zajęcia, nauczyciel może przeplatać metody lub łączyć w jednym zajęciu kilka metod, gdyż służą one stwarzaniu sytuacji sprzyjających rozwojowi aktywności poznawczej dzieci. Jedną z najskuteczniejszych metod rozwijania pojęć matematycznych jest koncepcja czynnościowego nauczania. Polega ona na organizowaniu czynności dziecka z wykorzysta-niem dobrze dobranych pomocy dydaktycznych. Początkowo te czynności mają formę zabawy, aby później zastąpić je słowami, symbolami, różnymi schematami.
Podstawowymi formami w edukacji przedszkolnej są zajęcia i zabawy dowolne, zajęcia dydaktyczne, a także sytuacje okolicznościowe.
Dobrze zorganizowana i efektywna edukacja matematyczna w przedszkolu kształtuje u dzieci rozumowanie, odporność emocjonalną i umiejętności. Wszystko to jest podstawą przyszłych sukcesów szkolnych wszystkich przedszkolaków.
Opracowanie: Krystyna Kudłacik
Spotkanie z niezwykłym podróżnikiem
To było wspaniałe przeżycie dla przedszkolaków, gdyż 13 listopada miały okazję wziąć udział w spotkaniu z panem Łukaszem Wierzbickim, podróżnikiem i autorem książek dla dzieci. Zaproszony gość opowiedział, co stanowiło inspiracje do napisania powieści podróżniczych takich, jak: „Afryka Kazika”, „Dziadek i niedźwiadek”. Autor nadał spotkaniu niezwykły charakter m. in., dzięki ekscytującym opowieściom, pokazywał interesujące zdjęcia i fragmenty filmów z wypraw podróżniczych. Prezentował „egzotyczne” rozmaitości, stosował atrakcje dźwiękowe i zachęcił dzieci do skorzystania z mini warsztatów, podczas których uderzały w bęben, grały na brzękadełkach, czy układały się na macie, aby położyć głowę na afrykańskiej poduszce. Pod koniec spotkania autor dokonał pamiątkowej dedykacji w swojej popularnej książce „Afryka Kazika”, którą z ogromnym zainteresowaniem czytają nasze przedszkolaki. Dzieci nagrodziły gościa serdecznymi brawami, a starszacy w podziękowaniu wręczyli własnoręcznie przygotowane książeczki. Przedszkolaki wraz z Dyrekcją i nauczycielami raz jeszcze pięknie dziękują panu Łukaszowi Wierzbickiemu za interesujące spotkanie. Życzymy dalszej weny twórczej, która zaowocuje niesamowitymi dziełami literackimi dla młodego czytelnika.
Starszacy czytają maluszkom
Domowa pizza wykonana przez grupę VI
W minionym tygodniu dzieci z grupy VI poznawały proces powstawania niektórych produktów. Dowiedziały się m.in. skąd bierze się nabiał czy pieczywo, a także jakie są etapy jego powstawania. Aby zdobytą wiedzę usystematyzować dzieci zrobiły pizzę. Z wielkim zaangażowaniem odmierzały składniki na ciasto, zagniatały je, następnie starannie kroiły ulubione dodatki. Tak przygotowaną pizzę zaniosły do przedszkolnej kuchni, aby upiec ją w piekarniku. Samodzielnie przygotowany posiłek dzieci z wielką radością zajadały w czasie drugiego śniadania. Było pysznie!
Zdrowy deser przyrządzony przez grupę 5
W naszej „Radości” jest nie tylko sportowo, ale i zdrowo. Czterolatki z grupy 5 samodzielnie zrobiły zdrowy deser. Herbatniki, serek i dżem -po prostu pychotka!
Pasowanie na Przedszkolaka
13 i 14 listopada dzieci 2,5 i 3-letnie z grup II i III wzięły udział w uroczystości Pasowania na Przedszkolaka. W tym niezwykle ważnym dla dzieci wydarzeniu na widowni zasiedli ich najbliżsi: rodzice, rodzeństwo, dziadkowie. Maluszki zaprezentowały swoje umiejętności artystyczne. Zaśpiewały piosenki, zaprezentowały zabawy paluszkowe, ilustracje ruchowe do wierszy, a także zatańczyły w parach. Po części artystycznej nastąpił najważniejszy etap wydarzenia – Pasowanie na Przedszkolaka. Pani Dyrektor kładła Radosnego Misia na ramieniu każdego dziecka, wręczyła dyplom oraz upominek.
Oficjalnie witamy w gronie przedszkolaków!
Prawa dziecka – jakie prawa mają dzieci?
Prawa dziecka – jakie prawa mają dzieci?
Prawa dziecka przysługują każdemu dziecku niezależnie od wieku, płci, koloru skóry czy miejsca zamieszkania. Czym są prawa dziecka, kiedy zostały uchwalone i jakie akty prawne dotyczące praw dziecka obowiązują obecnie?
Prawa dziecka to jedna z kategorii zaliczanych do szerokiej grupy praw człowieka, które przysługują każdemu z nas tylko dlatego, że jesteśmy ludźmi. Do praw człowieka zaliczane jest m.in. prawo do życia, wolności, edukacji – są one powszechne, a więc takie same dla wszystkich, przyrodzone, czyli istnieją niezależnie od woli władzy, i niezbywalne – czyli nikt nie może ich ludziom odebrać.
Podobnie jest z prawami dziecka: przysługują one każdemu dziecku bez wyjątku i powinny być respektowane przez każdego dorosłego.
Historia praw dziecka
Idea praw dziecka nie jest nowa, ale też jej korzenie nie sięgają zbyt daleko. Choć z tego, że dziecko to nie mały dorosły, zdawano sobie sprawę już od wieków – o czym świadczą choćby rytuały inicjacji, wchodzenia w dorosłość, praktykowane w wielu kulturach – to jednak jeszcze w XVIII wieku panowało przekonanie, że dziecko to ledwie „materiał” na człowieka, i by wyrosło na pełnowartościową osobę, wymaga dyscypliny. Niekiedy tak surowej, że mało które dziecko w rodzinie dożywało kilkunastu lat.
Dopiero na przełomie XVIII i XIX wieku powszechnie zaczęto zdawać sobie sprawę z faktu, że dzieci, by należycie się rozwijały, potrzebują opieki i ochrony. Bodźcem, który zapoczątkował lokalną najpierw, a później międzynarodową działalność na rzecz dzieci, ich praw i ochrony, była historia ośmiolatki z amerykańskiego Baltimore.
Pierwsze stowarzyszenia broniące praw dziecka
Dziewczynka – Mary Ellen Wilson – była regularnie bita przez matkę, a pomocy udzielili jej dopiero działacze miejscowego stowarzyszenia przeciw okrucieństwu wobec zwierząt. Cała sytuacja miała miejsce w 1874 roku. Została szeroko nagłośniona – w ciągu kilku następnych lat w Stanach Zjednoczonych powstało ponad 200 miejscowych stowarzyszeń, które miały chronić dzieci przed przemocą ze strony dorosłych.
Stopniowo w ich działania zaczęły włączać się lokalne samorządy, a następnie organizacje państwowe. Coraz silniej zaczęto zdawać sobie sprawę z tego, że dziecko nie jest własnością dorosłych – jest od nich mniejsze, słabsze, musi mieć zapewnioną ochronę przed ich siłą.
Dzieci zaczęto też traktować jako osoby, które – z racji wieku – potrzebują optymalnych, godziwych warunków życia, bo tylko dzięki nim mogą właściwie się rozwijać. Podobne organizacje zaczęły powstawać również w innych krajach.
W Europie już od 1880 roku tworzyły się towarzystwa i organizacje zajmujące się tworzeniem domów wychowawczych dla dzieci porzuconych i bezdomnych, dziennych placówek opiekuńczych dla dzieci zaniedbanych, a także nad łagodzeniem przepisów prawa karnego dla nieletnich.
Dobrze wiedzieć
Najważniejsze akty prawne
Najważniejszym dokumentem, który określa prawa dziecka jest Konwencja o prawach dziecka, którą uchwaliło Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych 20 listopada 1989 r. Została ratyfikowana przez 192 kraje – wszystkie zobowiązały się do przestrzegania i realizowania jej zapisów. Polska ratyfikowała tę konwencję w 1991r.
Ale nie jest to dokument jedyny.
- W 1924 roku Zgromadzenie Ogólne Ligi Narodów uchwaliło Deklarację Praw Dziecka, zwaną również Deklaracją Genewską.
- W 1959 roku Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych proklamowało Deklarację Praw Dziecka, która jest rozszerzeniem Deklaracji Genewskiej.
- W 1995 roku Rada Europy opublikowała Europejską strategię na rzecz dzieci – dokument określający modelowy zakres ochrony prawnej dziecka, jaki powinien obowiązywać wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej. Zawarte w niej zasady zebrano następnie w kolejny dokument – Europejską Konwencję o Wykonywaniu Praw Dzieci. Uchwalono ją w 1996 r, Polska ratyfikowała ją w 1997 roku, konwencja weszła w życie w 2000 roku.
- W 2000 r powstały dwa dodatkowe protokoły do Konwencji o Prawach Dziecka, które dotyczyły angażowania dzieci w konflikty zbrojne i handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji i pornografii.
Akty prawne w Polsce
W Polsce najważniejszymi aktami prawnymi, gwarantującymi prawa dziecka są:
- Konstytucja RP– w art. 72. Konstytucji zapisano m.in. prawo do ochrony dziecka przed przemocą, wyzyskiem, okrucieństwem i demoralizacją, a także prawo do opieki i pomocy władz dla dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej.
- Konwencja o Prawach Dziecka.
- Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka.
Jakie prawa mają dzieci?
Prawa dziecka najpełniej określa Konwencja o Prawach Dziecka, przyjęta przez Organizację Narodów Zjednoczonych w 1989 r. Prawa te sformułowano, kierując się kilkoma ważnymi zasadami.
- Po pierwsze – zasadą dobra dziecka, która oznacza, że wszystkie działania podejmowane wobec dziecka muszą leżeć w jego jak najlepiej pojętym interesie.
- Po drugie, zasadą równości, co oznacza, że wszystkie dzieci są równe wobec prawa, bez względu na to, skąd pochodzą, jaką mają płeć. Ustalono również zasadę poszanowania praw i odpowiedzialności obojga rodziców, która oznacza, że to rodzina jest najważniejsza, a państwo ingeruje tylko w uzasadnionych przypadkach i wedle określonych procedur.
- Wreszcie – zasadą pomocy państwa, wedle której zobowiązane jest ono do pomagania rodzinom, które takiej pomocy potrzebują. W dokumencie tym prawa dziecka podzielono na różne kategorie.
Lista praw dziecka:
Prawa cywilne i wolności osobiste, umożliwiające rozwój dziecka:
- Prawo do życia i rozwoju,
- Prawo do tożsamości i identyczności (prawo do nazwiska, imienia, obywatelstwa, wiedzy o własnym pochodzeniu),
- Prawo do swobody myśli, sumienia i wyznania,
- Prawo do wyrażania własnych poglądów i występowania w sprawach jego dotyczących w postępowaniu administracyjnym i sądowym,
- Prawo do wychowywania w rodzinie i kontaktów z rodzicami w przypadku rozłączenia z nimi,
- Prawo do wolności od przemocy fizycznej lub psychicznej, wyzysku, nadużyć seksualnych i wszelkiego okrucieństwa,
- Prawo do godności i szacunku.
- Prawo do nietykalności osobistej,
- Prawo nierekrutowania do wojska poniżej 15. roku życia.
Prawa socjalne:
- Prawo do odpowiedniego standardu życia,
- Prawo do ochrony życia,
- Prawo do zabezpieczenia socjalnego,
- Prawo do opieki zdrowotnej,
- Prawo do wypoczynku i czasu wolnego.
Prawa ekonomiczne:
- Prawo do nauki,
- Prawo do ochrony pracy podejmowanej w ramach wakacyjnego zarobku lub w ramach nauki
Prawa kulturalne:
- Prawo do korzystania z dóbr kultury,
- Prawo do informacji,
- Prawo do znajomości swoich praw.
Prawa polityczne lub publiczne – dzięki nim dziecko może uczestniczyć w życiu państwa:
- Prawo do stowarzyszania się i zgromadzeń w celach pokojowych.
- Prawo do wyrażania swoich poglądów.
Najważniejszym aktem prawnym, który określa prawa dziecka jest Konwencja o prawach dziecka. Potocznie nazywa się ją światową konstytucją praw dziecka. Została uchwalona 20 listopada 1989 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych. Wszystkie 192 kraje, które zdecydowały się ratyfikować ten dokument, zobowiązały się do respektowania i realizowania jego zapisów. Polska uczyniła to w 1991 roku.
Konwencja jest dokumentem w pewnym sensie rewolucyjnym bo po raz pierwszy zostały w niej uwzględnione prawa i wolności osobiste dziecka takie jak np. prawo do prywatności, swobody wypowiedzi etc. Konwencja wprowadziła też mechanizm kontroli respektowania praw dziecka przez poszczególne państwa. Są one zobowiązane do składania raportów z wykonywania Konwencji, rozpatrywanych następnie przez specjalnie powołany w tym celu Komitet Praw Dziecka z siedzibą w Genewie.
Konwencja zakłada, że dzieci nie są w pełni dojrzałe i na tyle świadome, by same mogły o siebie zadbać, przez co należy im się szczególna opieka i ochrona. Najważniejszymi zasadami, którymi kierowali się twórcy Konwencji są : zasada kierowania się zawsze dobrem dziecka oraz zasada równości wobec prawa wszystkich dzieci niezależnie od pochodzenia, koloru skóry czy wyznania.
Polska była inicjatorem i pomysłodawcą stworzenia Konwencji o prawach dziecka dlatego też spoczywa na nas szczególna rola, aby prawa dziecka były w Polsce znane i przestrzegane.
Opracowanie: Róża Karaszewska
Uroczystość z okazji Święta Niepodległości
W piątek 8 listopada cała społeczność przedszkolna włączyła się w uroczystość z okazji Święta Niepodległości. Pięknie wyeksponowane symbole narodowe oraz kotyliony, które miały na sobie dzieci i dorośli podkreślały patriotyczny charakter apelu. Na wstępnie pani Dyrektor przybliżyła przedszkolakom cel spotkania, następnie w formie dialogowej starszacy wyrecytowały utwór „Katechizm Polskiego Dziecka”, po czym dokładnie o godz. 11.11 wszyscy zgromadzeni odśpiewali 4 zwrotkowy hymn narodowy. Te podniosłe, godne i piękne chwile są okazją kształtowania w najmłodszym pokoleniu szacunku dla historii i tożsamości narodowej.
